Hoe weten wij wat er precies gebeurd is?
Natuurlijk is het zo dat Ilgun dingen heeft gedaan die niet door de beugel kunnen. Hij en zijn vrienden hebben mensen lastig gevallen en bedreigd. Een winkelier zag zich zelfs genoodzaakt om extra beveiligers in te huren omdat Ilgun en zijn vriendengroep voor zijn winkel stonden. Daarbij zijn ze ook totaal respectloos tegenover de politie geweest.
Dan kunnen we twee dingen doen:
- Meteen oordelen en zeggen dat deze jongeren ‘tuig van de richel’ zijn, zoals onze minister-president deed. In dat geval zullen deze jongeren ook niet snel hun leven veranderen en zullen na hen misschien andere jongeren zich gaan misdragen.
- We kunnen ons ook afvragen wat hier gebeurd is. Hoe is het zover gekomen dat deze jongeren zich zo gedragen? Als je daarachter komt dan kun je ervoor zorgen dat ook andere jongeren uit dit milieu komen en voorkomen dat nieuwe jongeren van school gaan en mensen gaan bedreigen.
Volgens mij wordt iedereen beter van de tweede keuze. Als het werkt dan gaan de jongeren zelf een betere toekomst tegemoet en bedreigen ze ook geen mensen meer. Toch zijn veel mensen hierop tegen, omdat ze na het zien van een aantal beelden meteen al een mening hadden over hoe die jongeren in elkaar zitten. Maar hoe weten wij wat er in deze jongeren omgaat? Wie van ons heeft überhaupt de moeite gedaan om meer over deze buurt en jongeren te weten te komen?
Wat nu gebeurt is dat deze jongeren ontzettend veel haat over zich heen krijgen. En dan bedoel ik niet alleen de haatberichten op Facebook of Twitter. Ook de mensen die zo’n afschuw tegen deze jongens hebben dat ze hierdoor meteen hun abonnement opzeggen, reageren hatelijk. Maar hij wordt geen hoofdredacteur, hij gaat alleen maar wat filmpjes voor de website van de krant maken.
De rol van de camera
Daarbij is het belangrijk om te beseffen dat de camera zelf ook wat doet. Beeld je eens in: deze jongeren zijn zich aan het misdragen en zien een camera. Wat is er dan leuker om nog verder te gaan: te dreigen in die camera en op een politieauto te gaan staan? Op andere momenten zien we hetzelfde gebeuren. Mensen staan ergens voor te juichen en zodra de camera komt dan beginnen ze nog harder te juichen.
Veel zien mensen dit soort verklaringen als goedpraten. Maar dat is het niet. Natuurlijk is het niet goed wat ze hebben gedaan, maar het lost gewoon niets op om ze vervolgens als minderwaardig te zien en ze af te schrijven. Het lost veel meer op om verklaringen te zoeken voor wat er in hun levens gebeurd is en proberen om de problemen op te lossen. En of we het nu leuk vinden of niet, de camera is een deel van de verklaring.
Moet de journalistiek dit oplossen?
De vraag is dan natuurlijk wie dit probleem moet gaan oplossen. Moeten er meer buurtwerkers in zulke buurten komen? Moeten juist de jongeren die het goed doen beloond worden, zodat anderen daar een voorbeeld aan kunnen nemen? Moeten de relschoppers juist gevangenisstraffen krijgen?
Ik kan me voorstellen dat journalisten zich afvragen waarom de journalistiek dit zou doen. Maar de hoofdredacteur van het AD heeft wel een punt als hij zegt dat zowel deze jongeren als de journalistiek hier beide baat bij kunnen hebben. Je kunt het ook omdraaien: waarom zou de journalistiek dit niet oppakken? Als deze jongen talent heeft om filmpjes te maken, maar zijn talent op een verkeerde manier gebruikt, dan kan hij door mensen uit het journalistieke vak op de juiste weg gezet worden. Jongeren met andere talenten kunnen weer op andere manieren uit dit milieu gehaald worden.
Misschien levert dit wel eenzijdige filmpjes op, maar dat is de normale berichtgeving ook. In het nieuws zijn ook alleen de slechtste momenten uit de vlogs van Ilgun getoond. Ik heb ook nog geen reportage over deze achterstandswijk gezien. Ze zeggen er ook niet bij dat het bij lang niet al zijn vlogs uit de hand liep. Willen we echt een goed beeld over deze jongeren? Dan kunnen we het beste het perspectief van de mainstream journalisten en die van Ilgun naast elkaar leggen.
Ik zou dus zeggen: laten we beseffen dat deze jongeren ook mensen zijn die graag iets van hun leven willen maken. Maar ergens is het misgegaan en we hebben allemaal kunnen zien dat dit geëindigd is in flink wat wangedrag. Maar laten we onszelf niet als beter dan hen beschouwen. Laten we mensen die hen proberen te helpen juist aanmoedigen. En laten we hopen dat ze hun leven echt gaan veranderen en ze ook een goed voorbeeld zullen zijn voor toekomstige generaties. Daar wordt iedereen beter van!
Wat denk jij? Is het een goed idee dat het AD Ilgun een baan gaf? Of ben jij het hier helemaal niet mee eens? Laat het weten, hieronder, of op het forum!
Wat zijn jouw ideeën?